angst met bellen
Wat moet ik zeggen ?
angst liep hoog op
moest hem nu eens bellen
hij had het nog niet overgemaakt
Zachtjes zei ik m'n naam
proberen te zeggen wat ik wilde
het ging ondanks de spanning
nog redelijk goed
waarom doet hij me dit aan ?
het horen van zijn stem
z'n schijnheiliheid klonk
kan er niet begrijpen
gewoon zeven jaar samen
en zo ineens voorbij
omdat er verschrikkelijke
dingen gebeurden
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Vrijdag, november 24, 2006 20:13 |
| je niet laten doen hé, je bent in je recht, liefs, lonely 1 |
|
| jantje maan: | Vrijdag, november 24, 2006 20:01 |
| mooie en verdrietig gebracht sterkte marc |
|
| anneke van dijk: | Vrijdag, november 24, 2006 17:39 |
| kom voor je rechten op! liefs, namasté, anneke (kon helaas niet bellen, was onderweg) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2006 | ||
| Thema's: | ||