Het onmogelijke willen waar maken
Het onmogelijke willen waar maken
Bekomt men meestal door zichzelf te kraken
Doch is het wel allemaal de moeite waard
Voor onze zo korte tijd alhier op aard
Hoe meer men kent des te meer men wil weten
Waardoor wij de echte waarden vergeten
Zodat we steeds maar verder komen te staan
Van het punt: eens is het met mij toch gedaan
We werken, we wroeten, sparen of staken
Met het gedacht hogerop te geraken
Maar vergeten even rustig in de natuur
Te genieten alleen of met ener buur
Hadden wij de wereld maar kunnen erven
Zouden we hem zeker niet zo bederven
Maar wat men gratis kreeg wordt ons verkocht
Is dat niet wat liefdeloos te ver gezocht
Bekomt men meestal door zichzelf te kraken
Doch is het wel allemaal de moeite waard
Voor onze zo korte tijd alhier op aard
Hoe meer men kent des te meer men wil weten
Waardoor wij de echte waarden vergeten
Zodat we steeds maar verder komen te staan
Van het punt: eens is het met mij toch gedaan
We werken, we wroeten, sparen of staken
Met het gedacht hogerop te geraken
Maar vergeten even rustig in de natuur
Te genieten alleen of met ener buur
Hadden wij de wereld maar kunnen erven
Zouden we hem zeker niet zo bederven
Maar wat men gratis kreeg wordt ons verkocht
Is dat niet wat liefdeloos te ver gezocht
Reacties op dit gedicht
| tineke ebing: | Zaterdag, november 25, 2006 20:02 |
| hou van de eenvoud daar zit alle kracht in, laat maar los dat krampachtige gedoe, lieve groeten tineke ebing | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2006 | ||
| Thema's: | ||