Mijn pad
Mijn pad
Ligt in het duister.
Met aan de kant
Die kleine vlammetjes.
Die mijn pad
Goddelijk verlichten.
Me helpen
Daar te komen
Waar ik moet zijn.
Mijn thuis
Zullen ze verwarmen
Tot ik daar ben.
Want ik weet
Ik zal er komen.
En dan
Ben ik bevrijd.
Ligt in het duister.
Met aan de kant
Die kleine vlammetjes.
Die mijn pad
Goddelijk verlichten.
Me helpen
Daar te komen
Waar ik moet zijn.
Mijn thuis
Zullen ze verwarmen
Tot ik daar ben.
Want ik weet
Ik zal er komen.
En dan
Ben ik bevrijd.
Reacties op dit gedicht
| ChildrenOfTheDamned: | Zondag, november 26, 2006 18:53 |
| Gewoon blijven lopen, dan kom je er wel :) Mooi geschreven. |
|
| plezierke: | Zondag, november 26, 2006 12:56 |
| Hoopvol en vol vertrouwen geschreven, zulks lees ik graag. Om je doel te bereiken moet je er zelf in geloven. Het lukt je. Liefs, knuf. |
|
| Windwhisper: | Zondag, november 26, 2006 10:53 |
| de zekerheid..de liefde de hoop liefs Cobie |
|
| sunset: | Zondag, november 26, 2006 00:34 |
| Zeker weten. Hopend verlangend mooi. Liefs en fijne nacht, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evannah Una Brianna | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2006 | ||
| Thema's: | ||