Onechtgenoot
Ik schrijf mijn vingers blauw
de kilometers die ik verdwijn
als dood afleg op reis naar jou.
Zeeuwse eilanden heb ik gedroomd
Terneuzen grijs zien worden
Dow Chemical tot aan de horizon.
Je kwam naar mij toe en samen
zoenden we november door
bossen die van kleur verschoten.
Als een ridder staalde ik mezelf
gepantserde vleugels bad ik
devoot jouw harnas te zijn.
Maar ik kon niet aan alles tippen
wat jij voor mij had uitgedacht
wezenloos uittrok aan mijn lijf.
Toen ik de verbeelding voorbij was
trof je mij zonder luister bezield
verdwaald in ongericht gedraal.
Ik bloed nu mijn aderen rood
de hitte gloeit van al het zweet
vergoten om jouw man te zijn.
de kilometers die ik verdwijn
als dood afleg op reis naar jou.
Zeeuwse eilanden heb ik gedroomd
Terneuzen grijs zien worden
Dow Chemical tot aan de horizon.
Je kwam naar mij toe en samen
zoenden we november door
bossen die van kleur verschoten.
Als een ridder staalde ik mezelf
gepantserde vleugels bad ik
devoot jouw harnas te zijn.
Maar ik kon niet aan alles tippen
wat jij voor mij had uitgedacht
wezenloos uittrok aan mijn lijf.
Toen ik de verbeelding voorbij was
trof je mij zonder luister bezield
verdwaald in ongericht gedraal.
Ik bloed nu mijn aderen rood
de hitte gloeit van al het zweet
vergoten om jouw man te zijn.
Reacties op dit gedicht
| Anton van Amerongen: | Maandag, november 27, 2006 23:54 |
| Red one en fortuna: hartelijk bedankt voor jullie reactie en de herkenning! Liefs, Anton |
|
| fortuna: | Maandag, november 27, 2006 23:51 |
| sluit mij bij Redje aan. Voel het ook zo Liefs |
|
| red one: | Maandag, november 27, 2006 23:44 |
| ademloos gelezen.. heel goede verwoord! heb het gelezen en hergelezen echt schitterend verwoord al is het een droevig onderwerp.. veel sterkte gewenst liefs redje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anton van Amerongen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2006 | ||
| Thema's: | ||