hartslagen worden geteld
De stilte die zacht sluimert
in een wollige deken vertrouwd
en zacht onhoorbaar warm
verhult mijn diepste angsten
Wankele stappen naar de toekomst
niets groeit in het heden- groter
kiezels gepolijst in ronde vormen
steenhard voelt niet meer als toen
Regen valt met stromen- diepe kerven
in mijn huid waar ik ooit huisde
voor de morgen alles veranderde
in wat nu is en me met pijn vult
En volgende hartslagen worden geteld
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Dinsdag, november 28, 2006 15:50 |
| ... slaapjes, baddertjes, aaitjes;) | |
| MizzTeaQ: | Dinsdag, november 28, 2006 12:50 |
| Brr , de angst voelbaar! Krachtig neergezet! Liefs, |
|
| plezierke: | Dinsdag, november 28, 2006 08:39 |
| Duidelijk je angst voor de toekomst. Prachtig verwoord. Liefs, knuffel. |
|
| Artifex: | Dinsdag, november 28, 2006 08:13 |
| Voelbaar... Liefs, Artifex. |
|
| wijnand.: | Dinsdag, november 28, 2006 00:41 |
| schitterend | |
| lonely 1: | Dinsdag, november 28, 2006 00:27 |
| prachtig! liefs, lonely 1 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2006 | ||
| Thema's: | ||