Op mijn knietjes gezeten
Op mijn knietjes gezeten
In die kloefjes op de grond
Kuis ik mijn slecht geweten
Na wat slagen op mijn kont
Soms ook nog gevuld met as
Met wat stenen in de hand
Als een voorbeeld voor de klas
Zat ik wenend aan de kant
De armen gestrekt omhoog
Zat het welpje dan getemd
Knikkebollend voor de toog
Op de meester boos gestemd
Nu gebeurt dit wel niet meer
En soms doet dit doet mij zeer
Als ik zie hoe onbeleefd
Er nu alom wordt geleefd
In die kloefjes op de grond
Kuis ik mijn slecht geweten
Na wat slagen op mijn kont
Soms ook nog gevuld met as
Met wat stenen in de hand
Als een voorbeeld voor de klas
Zat ik wenend aan de kant
De armen gestrekt omhoog
Zat het welpje dan getemd
Knikkebollend voor de toog
Op de meester boos gestemd
Nu gebeurt dit wel niet meer
En soms doet dit doet mij zeer
Als ik zie hoe onbeleefd
Er nu alom wordt geleefd
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Donderdag, november 30, 2006 22:45 |
| Hoi Jean Paul, Ik beschouw het maar als de voorweeen van een nieuw leven. Niet iedereen kan met de vrijheidsgedachte omgaan. Vaak ziet men eerst een opleving totaal naar de andere kant voordat er balans komt in het leven. Liefs, witteroos |
|
| sunset: | Dinsdag, november 28, 2006 12:42 |
| Al ben ik het ermee eens dat aan te strenge lijfstraffen een einde werd gesteld, maar nu zijn wij inderdaad te hard naar de andere knat doorgeschoten. En zal ons deze te zachte opvoedingsaanpak vroeg of laat opspelen. Liefs en fijne resectvolle dag, sunset |
|
| Reiger: | Dinsdag, november 28, 2006 07:52 |
| Tja.... De jeugd van tegenwoordig kent niet dat respect zoals wij dat vroeger kenden.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2006 | ||
| Thema's: | ||