Maanlicht
Maanlicht
Een man keek
zag zijn spiegelbeeld
in de schaduw van de maan
Ontdekte de vogels
die zongen
het avondconcert
De sterren
schonk hij
zijn glimlach
en de boom
waar hij tegen steunde
gaf hij water
Een man keek
zag zijn spiegelbeeld
in de schaduw van de maan
en ontdekte opnieuw
de schoonheid
van natuur
Een man keek
zag zijn spiegelbeeld
in de schaduw van de maan
Ontdekte de vogels
die zongen
het avondconcert
De sterren
schonk hij
zijn glimlach
en de boom
waar hij tegen steunde
gaf hij water
Een man keek
zag zijn spiegelbeeld
in de schaduw van de maan
en ontdekte opnieuw
de schoonheid
van natuur
Reacties op dit gedicht
| my thoughts: | Woensdag, november 29, 2006 20:27 |
| heel erg mooi dit,heb het graag gelezen... grtjes |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, november 29, 2006 19:24 |
| soms verliest men het zicht in een schaduw...soms reflecterend hervindt men terug zichzelf ...en daarin herkent men dan de schoonheid van de natuur...als je er terug open voor staat ! mooi beeld Woudy en mooi neergeschreven ! liefs, kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Woudy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2006 | ||
| Thema's: | ||