| Jan van Dord: | Woensdag, november 29, 2006 18:05 |
| Valt niet mee he, maar zo is het leven, je kunt het niet stoppen Mooi geschreven!! Sterkte ermmee. Jan |
|
| Will Hanssen: | Woensdag, november 29, 2006 16:56 |
| Elk einde is de geboorte van een nieuw begin, bewaar de mooie herinneringen in je hart. mooi geschreven door jou. Ik wens je sterkte. Liefs, Will |
|
| mums: | Woensdag, november 29, 2006 15:46 |
| zo beeldend dit lieverd. *zucht* liefs mums |
|
| conan: | Woensdag, november 29, 2006 15:38 |
| je gedicht is anders wel helder :-) liefs conan |
|
| Oorlam: | Woensdag, november 29, 2006 14:39 |
| wow..pas de tweede bewoner..gek wel ja.. aai, |
|
| Reiger: | Woensdag, november 29, 2006 14:25 |
| Pijnlijk gevoelig.... deze jou zo dierbare herinnering onder woorden gebracht.... Jouw herinnering in stilte meegelezen.... |
|
| switi lobi: | Woensdag, november 29, 2006 14:23 |
| Op de drempel tussen twee levens, het één sluit je af, het ander beginnend...en toch is het één geheel. Sterkte meis..... Liefsliefs, dikke kus...switi lobi |
|
| Auteur: remie | ||
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2006 | ||
| Thema's: | ||