waarom
Wat me werd ontnomen
kan niemand me teruggeven
Hopen mensen die willen helpen
steun dus in overvloed
maar toch
vind ik niet de moed
om me erover te zetten
Kan het verleden niet vergeten
Zoveel spijt,zoveel verdriet
kan het niet loslaten
het blijft knagen
Wat ik me blijf afvragen
waarom wou je het niet opnieuw met mij wagen
kan niemand me teruggeven
Hopen mensen die willen helpen
steun dus in overvloed
maar toch
vind ik niet de moed
om me erover te zetten
Kan het verleden niet vergeten
Zoveel spijt,zoveel verdriet
kan het niet loslaten
het blijft knagen
Wat ik me blijf afvragen
waarom wou je het niet opnieuw met mij wagen
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Zondag, maart 04, 2007 09:23 |
| droevig en ook herkenbaar... groet moongirl1982 |
|
| Jeffry: | Donderdag, mei 08, 2003 23:22 |
| relativeer spijt niet aan verdriet, c'est la vie en na het bebroken hart, zal een nieuwe liefde de littekens verzachten...mooi Tim | |
| vlinder538: | Maandag, januari 14, 2002 20:33 |
| ..... ik ben er helemaal stil van zo erg mooi vind ik het heel erg veel sterkte... het doet erg veel pijn.... kusjes Vlindertje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tim | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||