wij
Verward ben ik tot in mijn ziel
begrijp niet meer mijn doel
het leven vervaagt, als in een droom
een nieuwe toestand van zijn
maakt mij alert, en doet pijn
bewust van alles, ben ik wakker
en kies voor even het niet zien van...
Reacties op dit gedicht
| ranieke: | Vrijdag, december 01, 2006 20:02 |
| Ironisch zou realiteit kunnen zijn. Het lost zichzelf wel op. Liefs, knuf. |
|
| soozy: | Vrijdag, december 01, 2006 19:41 |
| heel mooi en vooral aangrijpend. xjes |
|
| switi lobi: | Vrijdag, december 01, 2006 17:48 |
| Sterkte meis.... Liefsliefs, switi lobi |
|
