Zal ik ooit
Zal ik ooit
zal ik ooit nog
durven dromen
nu jou lach
mij is ontnomen
en jij mij
in tranen achter liet
in de stilte
waar zelfs de
nachtegaal heeft gezwegen
heb ik je stem
niet meer gehoord
ook je gedrentel
in de kamer
fluisterende woorden
ooit zo zacht
alles is me ontnomen
na die ene donkere nacht
wanneer mag
ik weer ontwaken
wanneer heb ik
weer de kracht
wordt de stilte
doorbroken
en verdwijnt het duister
van de nacht
Reacties op dit gedicht
| fran92: | Zaterdag, december 02, 2006 13:46 |
| droef pijnlijk maar heel erg mooi geschreven.. je komt er wel! liefs fran92 |
|
| Dreamlover: | Zaterdag, december 02, 2006 07:54 |
| Ook wederom een pareltje omtrent liefdesverdriet. Liefs Dreamlover |
|
| Reiger: | Zaterdag, december 02, 2006 07:25 |
| Heel erg droevig, maar pachtig geschreven.... | |
| Windwhisper: | Zaterdag, december 02, 2006 06:36 |
| droevig neergezet, maar wel heel mooi om te lezen, voelbaar verdriet een troostknuffel. Cobie |
|
| sunset: | Zaterdag, december 02, 2006 05:45 |
| Treffend voelbaar droef-verlangend verwoord. Liefs, sunset PS: ''niet meer (heb) gehoord'' = hier zonder de overbodige ''heb''. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: Paul Willems (Quikkie) | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2006 | ||
| Thema's: | ||