hoe moet ik omgaan met mijn verdriet?
je deed al een paar dagen raar
pijn je rug,moe enzovoort
nu lig je weer in het ziekenhuis
je leven hangt WEER aan een dun koord
je haar was weer teruggegroeid
de ziekte was weg
nu lig je weer in het ziekenhuis
en heb jij weer pech
ze zeggen dat kanker ongeneeslijk is
ze hebben geen medicijnen ervoor
alle liefde van de wereld,daardoor voel je je wel beter
maar toch,daarmee sla je jezelf er niet door
ik hou van je en wil niet dat je overlijdt
ik deed altijd ongeintreseerd
het voelt alsof het mijn schuld is
dat jij hem mogelijk peerd
ik hoop echt dat je blijft leven
mijn liefde voor jou is groter dan je denkt
en ik maak iedereen het leven zuur
die jou ook maar één haar krenkt...
ik zou MIJN leven opgeven om het jouwe te redden
jij bent de liefste oma die er is
al mijn tranen verdwijnen in het niets
het is iets dat niemand toch mist
ik hou me groot
van binnen ben ik kapot
ik huil niet in het openbaar
door mijn eigen arrogantie voel ik me rot
ik scheld nooit meer met jou ziekte
ik geef mijn leven op voor de jouwe
ik doe alles voor je wat je wil
het enige wat ik niet doe is om je rouwen
je gaat niet dood
dat kan je ons niet aandoen
ik voel me net een klein kind
jij kan het goedmaken door één simpele zoen..