Mijn liefde is te min
Ik vraag me af en toe
hoe het zou zijn
wanneer ons beider leven
verloopt op ’t zelfde spoor
het lied in ons
klinkt het in dur
of is de leegte in de ogen
al te lezen
Zo vele schaduwen
dansen op de wanden
van heel gewoon dagdagelijksheid
in spiegelbeeld van tijd
te vele winterstormen
brengen leed
ligt liefde en vergeven
wel in onze handen?
Ik weet het niet
en wil het ook niet weten
jouw schuld aan mij
heb jij reeds ingeboet
herinnerend mijn te droge brood
door jou verzoet
nu zal door jou
de muze mij zacht kussen
In haar ben jij
vivika: | Woensdag, december 06, 2006 12:29 |
gelezen gelezen en gelezen knuff |
|
lonely 1: | Maandag, december 04, 2006 21:30 |
zo ontzettend droef, maar toch weer zo mooi; liefs en een troostende knuffel, lonely 1 |
|
M@rcel: | Maandag, december 04, 2006 12:51 |
zo droef-mooi....snik,snik.. Knuffie M@rcel |
|
Jannie Hoogendam: | Maandag, december 04, 2006 10:55 |
meenemend in jouw zieleleven...weer een knap en prachtig stukje schrijven kuss Jannie |
|
blauw-oogje-73: | Maandag, december 04, 2006 10:21 |
snik. ben er stil van. mooi verwoord. liefs blauw-oogje-73 |
|
Windwhisper: | Maandag, december 04, 2006 08:35 |
droevig zo droevig mooi |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 04 december 2006 | ||
Thema's: |