Jij deugniet
Jij,deugniet,
Die muziek die ik nu hoor
Komt niet uit de radio
Zijn er dingen aan de hand
Die ik maar niet plaatsen kan
Ben ik nu een beetje ziek
Ik heb rillingen gekregen
En waarom is het zo warm
Af en toe moet ik zelfs beven
Rinkelt daar de telefoon
Dan is het weer even schrikken
Stopt een auto aan de deur
Dan ga ik direct al kijken
K’hoor geluiden allerlei
Elke voetstap doet me lijden
Eerst wil ik vanalles doen
Dan weer niks en enkel denken
Zijn het de voorbije dagen
Die me dit hebben gelapt
Of heb jij me zo behekst
Dat ik hier niets meer van snap
Waarom wil ik enkel nog
Dat je nu weer hier zou zijn
In ‘tvervolg bind ik je vast
En ik laat je niet meer gaan…
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Woensdag, januari 16, 2002 18:35 |
| mooi zeg..ik wil ook zo wel eens vastgebonden worden door de vrouw die van me houd.................. liefs pramodah |
|
| Voske: | Woensdag, januari 16, 2002 16:12 |
| Houden van is ook vrij durven laten M...,die touwtjes zijn echt niet nodig hoor. | |
| Sheena: | Woensdag, januari 16, 2002 07:21 |
| Hahaha, wat een mooi begin van de dag, thanksss waterval, kzal het onthouden en voortaan touw meenemen, waar ik ook ga ! Liefs, Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||