een troostende arm
een troostende arm
Zie je haar daar zitten?
dat kleine meisje met haar haar in allemaal klitten
met zwart behuilde ogen
die je niet eens kan drogen
gewoon omdat de tranen maar blijven stromen
omdat het rot gevoel maar blijft komen
En als je heel even naast haar wil gaan zitten
even over haar haar wil aaien met al die klitten
went ze haar hoofd af en draait zich om
maar je blijft ziten ookal voelt dat heel stom
Je probeert tegen haar te praten
wetend dat ze zich alleen voelt, alleen en verlaten
En voorzichtig zal ze zich naar je toe gaan draaien
toestaan dat je over haar haar mag aaien
toestaan dat je haar mag troosten
en nu is het niet alleen een overwinning voor haar
maar ook voor jou ookal is dat niet helemaal vatbaar
want toen ze je afwees liep je niet weg
je trooste haar zonder haar uitleg
het maakte niet uit wie ze was of waarom ze zo verdrietig was
en ookal was ze op het moment zo breekbaar als glas
je bleef omdat je wist dat ze je nodig had
Reacties op dit gedicht
| *Ringer_Boy*: | Vrijdag, december 08, 2006 20:19 |
| me gezegt lieffiej hvj(K) |
|
| Augustijntje: | Donderdag, december 07, 2006 21:53 |
| mooi neergezet x! |
|
| Paiin_*: | Donderdag, december 07, 2006 16:44 |
| Prachtig ! heel erg liefdevol maar toch ook droevig.. [F] Kusje |
|
| Peerke_x: | Donderdag, december 07, 2006 16:08 |
| wauw veel vriendschapsgedichten vandaag:) mooi geschreven kus |
|
