Schoonheid.
Schoonheid kan alleen 'n kind aan
zijn moeder geven.
Geluk kan 'n moeder samen met
haar kind beleven.
Zijn eerste stap, het woordje pap.
Ze glundert en vertroeltel hem even.
En langzaam verdwijnt zijn jonge
leven.
Zij weet het eens zal ze hem moeten
laten gaan.
Ze hoopt dat hij gelukkig verder zal leven.
Zoals ook zij het mocht beleven.
Geduldig zat de ouwe moeder voor het
raam.
Haar kind had haar verlaten.
Niemand meer om over vroeger te praten.
Geen gehuil of gelach om haar heen.
Voorgoed is zij alleen.
Reacties op dit gedicht
| jantje maan: | Donderdag, december 07, 2006 23:14 |
| wauw , wat een verbazend mooie gedicht ben mss een vader , maar één moeder band blijft iets speciaal grts marc |
|
| Windwhisper: | Donderdag, december 07, 2006 20:50 |
| Wat intens mooi Rinus....ben er stil van...het laatste bracht een traan knuffel en liefs Cootje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fluister | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2006 | ||
| Thema's: | ||