Misschien wat scheef om dat nu te zeggen
maar ik wenste dat je bij me was
om de handen in elkaar te leggen
te zijn, zo mooi als 't groene gras
hoopte dat ik jou weer mee mocht maken
kon genieten van jouw lach
je niet zo had weten te raken
je weet dat ik je graag mag
maar wat hier zit
is iets anders
dan wat je gewend bent van mij
het is niet dat meisje wat ik was
meer een griezel
iemand die ik niet wil zijn
maar ik ben haar wel...
kun je me vergeven
begrijpen dat ik geen verklaring vind
noch in beweging, noch in woorden
enkel in mijn hoofd
maar daar kom jij niet in
het gaat zo ongeveer met de dag slechter
gister hoopte ik dat je hier was
nog kort geleden was onze band veel hechter
die breuk ontstond laatst pas
toen ik begon te veranderen
niet meer m'n oude zelf kon zijn
nog even sterk voor anderen
overgenomen door ongeneesde pijn
Het gevoel dat ik alleen ben
maakt me blij en ook verstoord
soms hoopte ik dat er iemand bij me was
die eindelijk mijn gevoelens had gehoord
dan weer graag alleen zijn
geen mensen bij mijn hart
ze bemoeien zich enkel met mijn pijn
dat is niet waar ik op dit moment op wacht
ik zoek geen verklaring;
die verklaring ben ik zelf
maar ik wil jou in woorden uitleggen
wat er mis gegaan is
ik schoof de schuld op jou af
en dat spijt me zo
dat was echt ongelofelijk laf
want de schuldige bleek ik te zijn
k heb het gewoon verkracht
ergens was het te verwachten
al die tijd mezelf veracht
gedood met zinloze gedachten. . . .