Onrust
Onrust
als de slaap vertikt
afweten het bed uitwoelt
nachtstorm meesleept
wakker te blijven
tol ik naar verlossende zinnen
om van mij af te schrijven
penarie via sigarettenrook
een uitweg blaas
sterk heet zoete koffie
met slagroom tegendraads werkt
in de hoop dat getij keert
van losmakende angst
omvat ik fictief de Cyste
met warme liefdevolle handen
zodat haar kilte smelt
wanneer slaap mij licht omhelst
Reacties op dit gedicht
| remie: | Maandag, december 11, 2006 10:08 |
| prachtig, ademloos gelezen...liefs remie | |
| fortuna: | Vrijdag, december 08, 2006 21:53 |
| Erg mooi geschreven en telkens opnieuw gelezen... Liefs |
|
| switi lobi: | Vrijdag, december 08, 2006 19:51 |
| Kracht spreekt hier uit...ondanks de onrust. Met heel veel liefs en een dikke kus.. Liefsliefs, switi lobi |
|
| M@rcel: | Vrijdag, december 08, 2006 18:29 |
| wat ontzettend prachtig geschreven Liefs M@rcel |
|
| dishesqueen: | Vrijdag, december 08, 2006 16:43 |
| een juweeltje! | |
| maria : | Vrijdag, december 08, 2006 15:35 |
| word er stil van bewondering... voor het omgaan met... en verwoorden alle liefs, maria |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Vrijdag, december 08, 2006 15:33 |
| zodat haar kilte smelt wanneer slaap mij licht omhelst hoop dat het een rustige nacht is geworden mooi krachtig verwoord liefs Ria |
|
| Oorlam: | Vrijdag, december 08, 2006 14:53 |
| sterk! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 08 december 2006 | ||
| Thema's: | ||