ogen
Ogen
spiegels van de ziel
van bijdschap van verdriet
Ogen
een vreemde taal sprekend
verstaanbaar is het niet
Ogen
onpeilbaar diep
dof en in stilte treurend
Ogen
sprankelend helder
warm en opbeurend
Ogen
nietszeggend
maar toch zo welbespraakt
Ogen
kunnen je vertellen
wat een mens heeft meegemaakt
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zaterdag, december 09, 2006 18:36 |
| met m''n bruine ogen iets moois gelezen! knufleifs--hiljaa-- |
|
| lommert: | Zaterdag, december 09, 2006 18:07 |
| ogen die kijken , maar vooarl kunnen zien en een knipoog geven ;) willem |
|
| appelboom: | Zaterdag, december 09, 2006 18:03 |
| En het zijn de ogen waarin de ziel zich laat zien Mooi geschreven Liefs, appelboom |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, december 09, 2006 17:34 |
| heel mooi gebracht groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2006 | ||
| Thema's: | ||