De tijd tikt door tot ouderdom
De tijd tikt door tot ouderdom
De klok tikt keer op keer
Seconden weg telkens weer.
Zestig moeten er zo voorbij
Voor een nieuwe minuut op rij.
Is de grote wijzer eenmaal rond
Komt een vers uur van de grond.
Zelfs een dag is nog van korte duur
Daarin passen maar vierentwintig uur.
Zeven dagen volgen netjes op een rij
En dan is een week eigenlijk al voorbij.
Na een stuk of wat weken
Is ook een maand verstreken.
Een jaar begint er langzaam op te lijken
Twaalf maanden moeten dan wel verstrijken.
Na zo een flink aantal jaren leven
Is de mens dan ouderdom gegeven.
Ouder is die dan een tijd
Maar dom beslist niet altijd.
© 09-12-2006
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Zaterdag, december 09, 2006 22:33 |
| je bracht een lacje door je laatste woorden...knap hoor dit gedicht, echte wijsheid erin gezet. knuffel en slaap lekker Cobie |
|
| Hanika: | Zaterdag, december 09, 2006 21:48 |
| Leuke pointe! En verder ook een mooi gedicht dat NIET verveelt! Liefs, Hanika |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jade Kei | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2006 | ||
| Thema's: | ||