zwaarmoedig
In deze donkere dagen en met de feestdagen in het zich wordt het me soms zwaar te moede . . .
Zwaarmoedig
denk aan eigen moeder
haar gelaat, haar gemoed,
weet waaraan het ligt
voel me ook niet goed
ben angstig, vergeet snel,
misschien Alzheimer,ik weet,
ma is erdoor gestorven,
alsof ik dat steeds vergeet
piekeren heeft geen zin,
ligt in mijn eigen aard,
neerslachtigheid overwint,
heb herinnering bewaard
moeder was een fijne vrouw,
geduldig, lief, oprecht,
ze zou verdomme heel graag hebben
dat ik nu er tegen vecht
Zwaarmoedig
denk aan eigen moeder
haar gelaat, haar gemoed,
weet waaraan het ligt
voel me ook niet goed
ben angstig, vergeet snel,
misschien Alzheimer,ik weet,
ma is erdoor gestorven,
alsof ik dat steeds vergeet
piekeren heeft geen zin,
ligt in mijn eigen aard,
neerslachtigheid overwint,
heb herinnering bewaard
moeder was een fijne vrouw,
geduldig, lief, oprecht,
ze zou verdomme heel graag hebben
dat ik nu er tegen vecht
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Maandag, december 11, 2006 12:16 |
| mooi gedicht Ik snap je wel kerst gezellig bij elkaar de donker dagen er bij veel sterkte je moeder is altijd bij jou diep in je hart xxx |
|
| kleinmeisje: | Maandag, december 11, 2006 10:41 |
| doen hoor,hou je moeder in ere.blijven vechten,je bent het waard.goed gedicht.liefs ada | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ivoke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2006 | ||
| Thema's: | ||