Een geheim levensgroot,
Dat geef je niet zomaar blood,
De woede en verdriet hoopt zich op,
Langzaam gaat ze dicht je eigen strop.
Door de loop der tijd begon je dat te knagen,
Iedereen bleef me maar vragen,
Ik wist me geen raad,
Daarom begin ik een wanhoopsdaad.
Maar uit onverwachte hoek kwam jij aan,
Kwam gewoon naast me staan,
Jij was de enige die me begreep,
Voor andere hield dit geen steek.
Afgelopen week vertelde ik je mijn verhaal,
Nog steeds ben je naast me blijven staan,
Dit had ik nooit gedacht,
Het liep anders dan ik had verwacht.
Voor mij was dit eindelijk een vrijheid,
Dat ik je dit vertelde deed ik zonder spijt,
Daardoor kreeg je een speciale plaats in mijn hart,
Ik vind je heel appart...