Liggen zonder jou
Ik slaap al lang
onrustig en te kort
maar sinds ‘k jou kende
weet ik niet wat er mij schort
rust in ’t verlengde
tussen de lakens
opgevouwen
als moet ik nog geboren worden;
het licht sluipt
langzaam uit het donker
dat ik wil houwen
in het ochtendrood
wanneer de stilte niet vermoordt;
| Jan van Dord: | Zondag, december 17, 2006 20:50 |
| Weer prachtig !!! jan |
|
| Hilly N: | Zondag, december 17, 2006 19:46 |
| Droevig maar toch zo mooi. Lieve groet van Hilly |
|
| fortuna: | Zondag, december 17, 2006 16:18 |
| zo herkenbaar als zijnde liefdesverdriet en toch hunkeren naar die ene dag die misschien zal komen in al zijn pracht en afwachtend verlangen... Mooi sunset blijf hopen. |
|
| Isabeau86: | Zondag, december 17, 2006 12:26 |
| prachtig verwoord. Vooral het laatste deel. | |
| Annemieke van der Ven: | Zondag, december 17, 2006 11:32 |
| Wat een schrijnend laatste deel... Liefs... |
|
| elze: | Zondag, december 17, 2006 11:28 |
| een .jij gedicht..en je weet ..ik voel wat jij voelt laifs elze |
|
| kerima ellouise: | Zondag, december 17, 2006 10:52 |
| het web der stilte draagt uren van verdriet en avondzwaar verlangen doorheen de nacht... prachtig geschreven Sunset ! liefs kerima ellouise |
|
| Klaes: | Zondag, december 17, 2006 10:29 |
| intens/droef in afwachting van betee tijden... stevige groet/klaes |
|
| dichterbij: | Zondag, december 17, 2006 10:16 |
| Droefgeestig, maar een pracht gedicht lieve groetjes |
|
| Windwhisper: | Zondag, december 17, 2006 09:39 |
| intens verdrietig.....ben er stilletjes van, en geef je maar een troostknuffel wel weer een pracht gedicht, zoals jij dat alleen kunt verwoorden Liefs Cobie |
|
| Auteur: sunset | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2006 | ||
| Thema's: | ||