Zoveel belofte's wat jij mij moet doet geven...
Zovaak dat je dat al had gedaan.
Je maakt me duidelijk hoe ver het nu al tussen ons is gedreven.
En je bent al zoveel dagen van mij weggegaan.

Steeds ben ik weer opnieuw gebroken.
In stukken.
Het lijkt alsof ik steeds opnieuw door mijn hart word heen gestoken.
En steeds opnieuw moet ik mijn liefde voor jou bedrukken.

Ik wil je en ik kan je zoveel liefde schenken.
Maar steeds opnieuw neem je het gewoon niet van mij aan.
Al die keren dat jij mij afwees zet mij toch wel aan het denken.
Want het heeft me toch nu al zoveel gedaan.

Het lijkt alsof onze liefde in en cirkel rond gaat.
Je wilt nu weer opnieuw voor mij gaan.
Maar ik ben bang dat jij mij weer achter laat.
dat jij mij weer alleen in die donkere dromen laat staan.

Ik probeer nu al tijden iets te kunnen zijn.
Ik vecht al zolang voor mijn leven.
Ik wil niet nog meer pijn.
Ik wil van mezelf kunnen houden in mijn leven.

Want ergens weet ik wel wie ik ben en hoe mijn leven hoort te zijn.

En dat is een leven zonder pijn.