Kerstkoororkestconcertop het podium van het gebouwwaar het concert was voorgezetzat ik achter kaarsrechte sopranenmet stemvorken van divaformaatdie te laat achter glimmende ballenen bassen zich coloratuur zongende alten sprongen lager dan gewensten grepen van onderen mistussen kermende tenorenin plaats van staccatocastraten dieverveeld hun piccolo’s bespeeldenzonder enig engelen geluidhet was een verademing toen de dirigentaan de strijkstok bleef hangenmuziek de lucht in vloog en hij voor hetlaatst sterren zag blinken die van de
hoge notentrap afdaalden zodat een hevig
slotapplaus uit de lucht kwam vallen
*zwarte schaduw*: | Maandag, december 18, 2006 16:19 |
heel erg graag en met een glimlach gelezen. kusje zwarte schaduw |
|
sunset: | Maandag, december 18, 2006 15:37 |
Dit is op en top prachtig verwoorde humor. Ondanks mijn pijnen schonk jij ook mij een warme glimlacht. Liefs en fijne dag verder, sunset |
|
M@rcel: | Maandag, december 18, 2006 12:36 |
hihihi..heel,heel mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
kleinmeisje: | Maandag, december 18, 2006 12:12 |
prachtig gedicht,mooie woorden.liefs | |
moonwoman: | Maandag, december 18, 2006 10:49 |
een hele leuke deze... lieve groeten. |
|
lommert: | Maandag, december 18, 2006 09:19 |
heerlijk humoristisch gedicht..hoe kom je erop:) groet willem |
|
Jannie Hoogendam: | Maandag, december 18, 2006 08:43 |
whahahahh...ik lig in een deuk...Meesterlijk! Liefs en heerlijk gelachen om jou Jannie |
|
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 18 december 2006 | ||
Thema's: |