Café in Poeke
Boswegen vertakken in vele paden
Lijnen naar een eendrachtig doel
Erehaag van bomen
Tapijt van bladeren
Elke stap kiest richting met gevoel
Zoenen gevormd tot adempauze
Zwijgende woorden glinsteren in ogen
Bank van gevoelens
Verloren in tijd
Roes van dag tot schemering vervlogen
Samen één zijn met de natuur
Wakker geschud in huiverende realiteit
Omarmd in rijkdom
Voetstappen van liefde
Omvattend stilleven als prachtige tijd
Lijnen naar een eendrachtig doel
Erehaag van bomen
Tapijt van bladeren
Elke stap kiest richting met gevoel
Zoenen gevormd tot adempauze
Zwijgende woorden glinsteren in ogen
Bank van gevoelens
Verloren in tijd
Roes van dag tot schemering vervlogen
Samen één zijn met de natuur
Wakker geschud in huiverende realiteit
Omarmd in rijkdom
Voetstappen van liefde
Omvattend stilleven als prachtige tijd
Reacties op dit gedicht
| El Caballero: | Vrijdag, januari 18, 2002 19:33 |
| Eh tsja Bonnie, het is niet aan mij om er meer uitleg aan te geven. Laat ik stellen dat iemand anders dit hele gedicht had samengevat in 1 zinnetje, die zin is de titel geworden ;-) Voor insiders is dat best amusant, tenminste ... ik kan er goed mee lachen hahahaha. :-) | |
| Juva: | Vrijdag, januari 18, 2002 18:30 |
| mmmm herkenbaar gedicht, vreemd...heel vreemd, bijna akelig hahahahahaha For insiders only, Bonnie;) Schitterend verwoord Ellie! De natuur is met ons, het leven is één groot weiland om te begrazen he;) *grin* *idiote grijns* |
|
| bonnie: | Vrijdag, januari 18, 2002 16:58 |
| vanwaar de titel? | |
Over dit gedicht
| Auteur: El Caballero | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||