de woensdagen
de woensdagen
tonen steeds maar sneller
hun waar gelaat
keer op keer
in weken die maanden
kweken als seconden
in het uur van de waarheid
de woensdagen
maken zich eender
welke dag eigen
op tijd, op afstand
ver van mij, liefst
waar niemand leeft
de woensdagen
verteren de week
en verbrijzelen het leven
tot de zondag sterft
in de ochtend van je lach
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Maandag, januari 08, 2007 20:05 |
| Geschreven op een dinsdag ? Hoop dat de volgende ochtend aardig me je was. Het is je gegund. liefs ana |
|
| sunset: | Dinsdag, december 19, 2006 09:54 |
| Hier hou ik van (ook) en las het dus graag. Chapeau. Liefs, sunset |
|
| Innerchild: | Dinsdag, december 19, 2006 08:22 |
| Moeilijk te bevatten ... hoeft ook niet ... ''t zijn jouw woorden op papier ! M. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2006 | ||
| Thema's: | ||