Aalscholver
hoe hij zat
op het paaltje
in het midden
van de vijver
zijn vleugels
wijd open
ontving hij mij
in zijn domein
ging ik naar binnen
naar opa
stapte ik
de frisse wind weer in
voelde ik
dat hij mij zei
door zijn vleugels te sluiten
dat dit de laatste keer zou zijn
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, januari 21, 2007 21:08 |
| dook hij voluit onder, drogend neemt hij zijn zwaarte op, tot hij zich lang bewaard lichter weet te hervinden, besluit waarheen, hoe goed het ook was, te gaan. groetje, hans |
|
| Menno_20: | Donderdag, december 21, 2006 20:50 |
| Lotte je bent een held Wat een topgedicht |
|
| ScMa {15}: | Dinsdag, december 19, 2006 16:19 |
| dees is ook supper:P | |
Over dit gedicht
| Auteur: meisjje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2006 | ||
| Thema's: | ||