Pubers…playing “hide end seak”..
Playing “hide end seak”..
Wat ik “weet” …. vertel ik niet..?
Laat me jou iets in je oor fluisteren..
Je dient alleen maar “even” te luisteren..
Je kunt je van alles inbeelden..
De kater… en het besef dat het niet veel scheelden..
Het is de “roes” ……….dat alles overheerst..
Voel je dan niet…dit gaat verkeerd..
Wie zijn “zij”…die een ieder selecteren..
Het maakt niet uit wat of andere “beweren”…
De plaats…het moment…”de gelegenheid”..
Laat die rotzooi met rust…..later krijg je spijt..
Geef me jou ….vertrouwen…
Van jou toekomst…gewoon positief aan gaan verbouwen..
Ik strekte mijn hand….
Jij was die gene ….die zich daar aan vast klampt..
Op den duur komt alles goed..
Als jij maar die “eerste” stap in de juiste richting doet..
RvM
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, december 23, 2006 09:45 |
| Apart deze. Maar treffend tonend delend. Liefs en een fijne dag verder, sunset |
|
| lonely 1: | Zaterdag, december 23, 2006 01:06 |
| mooi verwoord wanneer ze het echt beseffen dat het verkeerd gaat dan nemen ze die uitgestoken hand wel hoor; liefs, lonely 1 |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, december 23, 2006 00:16 |
| goed² Verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: Robotic | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2006 | ||
| Thema's: | ||