Met kerstmis alleen, hoe erg kan het zijn.
vroeger vond ik het nooit zo erg, maar nu wel!
k wil niet eenzaam zijn. ik haat dat!
ik had zo graag gewilt dat het allemaal anders was.
Dat je gewoon nog bij me zou zijn;
samen met zn tweetjes bij de kerstboom naast de openhaard.
samen 's nachts kijkend naar de sterren.
het zou een nacht uit duizenden worden als het aan mij lag.
het heeft zo kort geduurd wat wij hadden.
want voordat ik het wist was het over.
bijna weer 'n nieuw jaar, dus ook een nieuw begin.
wat zou dat jaar me te wachten staan?
ik zou m'n toekomst wel willen weten
& dan kijken of er nog kansen zijn voor jou en mij.
maar het enige wat ik kan doen is afwachten..
ik hoop echt dat je ooit weer de weg naar me vind.
ik bewandel nog steeds diezelfde weg die ik altijd al bewandel.
en ik hoop dat als mn wandeling voldaan is dat ik kan zeggen het is 't waard geweest!

[ ik mis ons, ik mis wij, alles wat wij samen waren.. weet dat ik van je hou J.]