Niemand meer...
Niemand meer...
Steeds als ik denk dat er iemand is,
Iemand die van me houdt,
Iemand die er voor me is,
Gewoon iemand waarbij ik mezelf kan zijn,
Iemand waar ik tegen aan kan kruipen,
Steeds al ik zo iemand heb,
Doet deze me weer pijn,
Verlaat me voor een ander,
Of doet me gewoon weg.
Nu vertrouw ik niemand meer,
Jullie hebben me kapot gemaakt,
Deden me alleen maar zeer,
Daarom ben ik nu afgehaakt,
Voor mij bestaat er geen ons meer,
Geen "het komt wel goed",
Geen volgende keer,
Het is gewoon nooit meer,
Gewoon niks meer,
Nergens.
Steeds als ik denk dat er iemand is,
Iemand die van me houdt,
Iemand die er voor me is,
Gewoon iemand waarbij ik mezelf kan zijn,
Iemand waar ik tegen aan kan kruipen,
Steeds al ik zo iemand heb,
Doet deze me weer pijn,
Verlaat me voor een ander,
Of doet me gewoon weg.
Nu vertrouw ik niemand meer,
Jullie hebben me kapot gemaakt,
Deden me alleen maar zeer,
Daarom ben ik nu afgehaakt,
Voor mij bestaat er geen ons meer,
Geen "het komt wel goed",
Geen volgende keer,
Het is gewoon nooit meer,
Gewoon niks meer,
Nergens.
Reacties op dit gedicht
| *--sad_girl-*: | Dinsdag, december 26, 2006 12:37 |
| er is altijd iemand die van je houd... meer dan je je kan voorstellen... zoek met heel je hart... en je vind. |
|
| Br0kEn: | Maandag, december 25, 2006 19:37 |
| verlies het vertouwen niet in de mens er zijn heus wel mensen die je geen pijn doen sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *blaCk_girl* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 24 december 2006 | ||
| Thema's: | ||