Geen kinderziekte meer
Ik dacht mijn lichaam is een god
ik krijg die niet onderuit
het gevaar van elk kind
te kunnen leven zoals die wil
Ik gehoorzaam
naar wie ik wil
die stem
die ik horen zal
Ik geloofde in mijn ding
ik sloot mij op in een wereld
het beloofde land
te voelen wat een wonder moest zijn
Ik luisterde
naar wie ik wou
naar een stem
die me fluisterend zei
De controle ligt hier
bij mij
in elke hap
die je niet nemen zal
Eerst was er die euforie
dan leek niets me genoegen te geven
mijn doel werd verlegd
het sreven naar een mager beeld
Ik viel diep in je dal
mijn vertrouwen was geheel de jouwe
vrouw zijn werd mij ontnomen
het gevoel veilig in mij
Ik probeerde niet meer
naar jou te luisteren
negeren die stem
dan kom ik er wel
Nu zoveel later
lijkt het wel alsof
ik je heb begraven
maar ik weet
Nog elke dag hoor ik jou stem
en nog steeds wil je die macht
te kunnen doen naar waar ik verlang
een gevaar niet enkel meer voor een kind
Reacties op dit gedicht
| kleinmeisje: | Donderdag, december 28, 2006 15:08 |
| niet aan toegeven,doorgaan zoals je nu bezig bent,veel kracht en sterkte,je doet het harstikke goed.liefs | |
| Amon: | Donderdag, december 28, 2006 12:17 |
| Volhouden, jij bent degene die het moet doen en het zal overwinnen. Beloon jezelf. Adviesburo Amon: Altijd open. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Brigje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2006 | ||
| Thema's: | ||