jij zit nog steeds in mn hoofd,
nog steeds dwarrel jij rond in mijn gedachten,
en elke avond verschijn je in mn dromen...
elke keer,
denk ik weer,
dit word niks,
waarom denk ik eigenlijk nog aan je?
maar het is raar, maar mn gevoel zegt dat ik niet moet opgeven,
dat ik nog aan je moet denken
maar dat wil ik niet
ik wil niet elke dag wakker worden,
met het gevoel,
hij weet niks,
hij voelt niks,
hij weet misschien niet wie ik ben

jij bent gewoon zo volmaakt,
zo perfect
en je gaat maar niet uit mn hoofd...

elke dag, denk ik , zet m uit je hoofd,
vergeet m ...
maar elke keer als ik weer prongelijk voor je sta
of tegen je aanbots...
word ik duizelig van de zenuwen...

mensen begrijpen dit niet ,
maar ik denk dat ik nog nooit zo verliefd ben geweest...
ik weet het ook wel
ik zeg dat altijd ...
maar dit

dit
dit is



misschien wat echte liefde inhoud ....



okal voel jij niet hetzelfde,
ik weet dat jij altijd in mn achterhoofd zal blijven ...
waar ik ook ga,
wat ik ook denk ...