een rustig meer
Een rustig meer.
Ik kan gewoon blijven staan.
Soms een schelp in me voet doet een beetje zeer.
Maar daarna gewoon weer verder gaan.
Me vader zei; als het stormt.
En het meer een grote golf vormt,
pak je dan vast aan alles wat kan,
En blijf rustig wachten, op je reddings man.
Een rustig meer,
Alleen de bodem is verder weg.
me tenen kunnen de bodem net raken.
me vader roept; luister wat ik zeg!
Als het zo stormt,
En het meer een grote golf vormt.
Pak je vast aan alles wat je kan,
En blijf rustig wachten, op jou reddings man.
Een minder rustig meer,
Ik moet gewoon blijven zwemmen.
Soms een kopje onder.
De wind kan de golven nog temmen,
En als het zometeen stormt,
En het meer een grote golf vormt,
Pak ik me vast aan alles wat ik kan.
En blijf ik rustig wachten, op mijn reddings man.
Een onrustig meer.
Ik hou vol hou me adem soms in.
Ik probeer al terug te zwemmen,
Maar de wint gaat er tegenin.
Nu het bijna stormt,
Het meer al kleine golven vormt,
Pak soms een beetje vast als het kan,
En blijf ik rustig zwemmen, naar mijn reddings man.
Een woest meer.
Ik schreeuw wat in het rond.
Ik zoek naar iets stevigs,
En pak me vast aan wat ik vond.
Nu het toch echt flink stormt.
Het mee een grote golf vormt..
Pak ik me vast aan alles wat ik kan,
En blijf ik rustig wachten, op mijn reddings man.
Eeb rustig meer,
de golf is weggeslonken,
Heeft alle vreugde meegenomen,
Papa's dochter is verdronken...
Ik kan gewoon blijven staan.
Soms een schelp in me voet doet een beetje zeer.
Maar daarna gewoon weer verder gaan.
Me vader zei; als het stormt.
En het meer een grote golf vormt,
pak je dan vast aan alles wat kan,
En blijf rustig wachten, op je reddings man.
Een rustig meer,
Alleen de bodem is verder weg.
me tenen kunnen de bodem net raken.
me vader roept; luister wat ik zeg!
Als het zo stormt,
En het meer een grote golf vormt.
Pak je vast aan alles wat je kan,
En blijf rustig wachten, op jou reddings man.
Een minder rustig meer,
Ik moet gewoon blijven zwemmen.
Soms een kopje onder.
De wind kan de golven nog temmen,
En als het zometeen stormt,
En het meer een grote golf vormt,
Pak ik me vast aan alles wat ik kan.
En blijf ik rustig wachten, op mijn reddings man.
Een onrustig meer.
Ik hou vol hou me adem soms in.
Ik probeer al terug te zwemmen,
Maar de wint gaat er tegenin.
Nu het bijna stormt,
Het meer al kleine golven vormt,
Pak soms een beetje vast als het kan,
En blijf ik rustig zwemmen, naar mijn reddings man.
Een woest meer.
Ik schreeuw wat in het rond.
Ik zoek naar iets stevigs,
En pak me vast aan wat ik vond.
Nu het toch echt flink stormt.
Het mee een grote golf vormt..
Pak ik me vast aan alles wat ik kan,
En blijf ik rustig wachten, op mijn reddings man.
Eeb rustig meer,
de golf is weggeslonken,
Heeft alle vreugde meegenomen,
Papa's dochter is verdronken...
Reacties op dit gedicht
| Ebelientje: | Donderdag, maart 15, 2007 13:26 |
| Heel erg mooi,apart droevig..zit een boodschap in die ik niet begrijp {nog niet} | |
| ~*MissUnknown*~: | Woensdag, januari 03, 2007 16:23 |
| w0ow0ow0ow0ow0ow0ow0ow,.. omg, wat suppersuppersuppersuppe rmoou:O,/.. egt waar!! houvanjou-xXx-BeAvJ | |
| *broken-wish*: | Maandag, januari 01, 2007 14:59 |
| ben het helemaal met anouk eens! egt prachtig |
|
| Twinkel Twarkel: | Zondag, december 31, 2006 13:04 |
| supersupersuper mooi! | |
Over dit gedicht
| Auteur: kitkat jip | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2006 | ||
| Thema's: | ||