een lach en een traan
een lach en een traan
een lach en een traan
liggen niet ver
van elkaar vandaan
zo heb ik dat onlangs
in alle hevigheid
mogen ervaren
toch kan ik niet
boos zijn of worden
en wil ik hem graag
alle pijn besparen
ik zag de twijfel
in zijn blinkende ogen
en hoorde de trilling
in zijn stem
met pijn in mijn hart
moest ik hem laten gaan
en nog altijd blinkt daar
die éne verloren traan
Lia
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Zondag, december 31, 2006 11:11 |
| tranen van het lachen en verdriet smaken hetzelfde...alleen de mond en ogen staan anders...komt zo op ;) xxliefs willem |
|
| Hanika: | Zondag, december 31, 2006 10:58 |
| Heel mooi gedichtje, met een verrassend einde! Liefs, Hanika |
|
| wil melker: | Zondag, december 31, 2006 10:43 |
| Lieve Lia.. Een bewogen jaar..maar op naar een gezond, gelukkig en succesvol 2007. Alle liefs.. wil melker |
|
| Windwhisper: | Zondag, december 31, 2006 09:42 |
| eventjes slikken, geef je maar snel een troostknuffel Liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2006 | ||
| Thema's: | ||