jij mijn verledentijd
Ik kon je zo goed
Dat ik gewoon wist dat je loog
Maar toch deden de woorden zeer
En liet me ogen niet droog
Nu na alles gehoord te hebben
En je alles eerlijk heb verteld
Over hoe jij je voelde en dacht
Daar stond ik van versteld.
Mijn gedachtes dwaalde door
Over hoe het kon zijn, telkens weer
Maar ik trap er niet meer in
Want ik doe me zelf alleen maar zeer.
Dat ik gewoon wist dat je loog
Maar toch deden de woorden zeer
En liet me ogen niet droog
Nu na alles gehoord te hebben
En je alles eerlijk heb verteld
Over hoe jij je voelde en dacht
Daar stond ik van versteld.
Mijn gedachtes dwaalde door
Over hoe het kon zijn, telkens weer
Maar ik trap er niet meer in
Want ik doe me zelf alleen maar zeer.
Reacties op dit gedicht
| InVinoVeritas: | Vrijdag, januari 05, 2007 00:36 |
| Goed zo, Pluis. Zelfkennis is begin van de wijsheid. Trap er maar niet meer in. Liefs, I.V.V. |
|
| teun hoek: | Dinsdag, januari 02, 2007 16:56 |
| eigen waarde is een goede zaak.Sterkte | |
Over dit gedicht
| Auteur: pluismuis | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||