Train of Thoughts
Overspoeld door zware golven van verdriet
duizend kleine stukjes ziel
op de grond
hoe kan ik dat nog maken?
die prachtige bloem met intense kleuren heeft alle kleur verloren
het mooie groene gras is nu verdord en hard
in de open blauwe lucht heerst nu een onweer
gevolgd door een zware regenbui
ik sta er midden in
ijskoud
de regen zal mijn tranen meevoeren
en de wind zal mij zachtjes strelen
vol pijn en verdriet sta ik daar
vol emotie binnenin maar bevroren vanbuiten
ik val
de aarde zal mij opvangen
maar wie helpt mij terug recht?
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, januari 04, 2007 11:50 |
| Droef pijnvol verlangen door jou hier verwoord en overgebracht. Liefs en knuf, sunset PS: Maar waarom een Engelse titel? |
|
| sb lavandula: | Donderdag, januari 04, 2007 10:39 |
| als de bloemen weer kleuren, het gras nog groener dan groener wordt, zal ook de liefde groeien die in ons allen zit, liefs hans | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~Angel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||