Ogen gesloten, maar vloeiend gaan mijn tranen mee verspreid
door de regen... Door de weg naar het duister, niemand weet
het, niemand ziet het - Als mijn tranen beginnen te stromen
want ik kan me verschuilen diep in mezelf... Een lange weg
in het niets door de schaduw van het duister gevlucht...
 
Ik ben aan het zweven - Ergens tussenin - Zonder meer.
Neergevallen, luister naar de regen, want wij vallen samen...
Luister zachtjes, iedere avond opnieuw - Gebroken - Als
ze huilt, hoor dan mijn naam in de regen. In stilte, fluisterend.
Voor altijd en eeuwig dicht bij elkaar horend... Tot het einde.
 
 
 
 
 
 
Geschreven door
Roo$je
Reacties op dit gedicht
Roo$je vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

A Dream*: Zondag, januari 21, 2007 12:54
:O Uitdaging geslaagd..

*ademloos

Meisje met het hart*: Zaterdag, januari 06, 2007 09:49
mooi schat.
blijf het geluk zoeken schat

Houvanjex

kerima ellouise: Vrijdag, januari 05, 2007 23:48
heel erg mooi Roosje !!! mooi mooi mooi !!!
liefs, kerima ellouise

Rode Roos: Vrijdag, januari 05, 2007 09:21
dit is echt mooi.
blijf zweven, maar zoek het geluk!

xx Houvanjj

Over dit gedicht
Auteur:  Roo$je Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  Sheena
Gepubliceerd op:  04 januari 2007
Thema's: