Geef me de kans.
Geef me de kans.
Nooit kreeg ik de kans
uit te leggen
waarom.
Als je nou één keer echt
naar me zou luisteren
zou je horen en begrijpen
waarom.
Nooit gaf je me de kans
uit te leggen
wat.
Als je nou één keer
mij de volle aandacht gaf
zou ik je uitleggen
wat.
Geef me één keer de kans
je de volle waarheid
te vertellen
over mijzelf.
En vertrouw de woorden die
ik spreek, want dit keer
is het wat echt
gebeurt is, beloofd!
Maar, ik ben bang
dat het al te laat is,
ik ben je al kwyt.
Reacties op dit gedicht
| *Lovely Rose*: | Maandag, januari 08, 2007 21:56 |
| Heej meiss, Het is nooit te laat,,als je het nog steeds wil vertellen dan kan dat,, xxx HvJee |
|
| Roo$je: | Vrijdag, januari 05, 2007 20:57 |
| Ik hoop dat die persoon naar jouw kan luisteren, en zien dat jij de waarheid vertelt! Veel Liefs meisj Kus HvJ |
|
| sunset: | Vrijdag, januari 05, 2007 11:44 |
| Soms inderdaad wacht men te lang. En bedenk dan dat de pijn niet enkel bij en in jouw ligt dan, naar ook bij de ander. Treffend tonend delend verwoord. Liefs, sunset |
|
| LOYALTY: | Vrijdag, januari 05, 2007 10:38 |
| Mooi geschreven ik hoop dat hij je de kans geeft hem de waarheid te vertellen zo niet dan is hij het waarschijnlijk niet waar!! veel geluk | |
| LOYALTY: | Vrijdag, januari 05, 2007 10:38 |
Over dit gedicht
| Auteur: Rode Roos | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||