Moeder zonder gloed*
Moeder zonder gloed,
nimmer honigzoet.
Verbrokkeld door een ziekte,
op dool in een verleden
waarin ze zich verdiepte.
Jagen naar het heden
Eeuwig koud als bergkristal
niets dat ons samensmelten zal.
Nooit een zonnestraal,
nimmer iets zeggen in een woordenpraal
Ons moeder is verloren,
enkel verlangen naar het wedergeboren
is erg fervent ontstaan.
Een nieuwe wereld zou voor haar kunnen opengaan.
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Woensdag, januari 10, 2007 14:11 |
| intensdroef neeergeschreven knufleifs--hiljaa-- |
|
| dichterbij: | Dinsdag, januari 09, 2007 14:59 |
| heftig geschreven warme groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tjoke | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||