De roos
net als de roos, de zwarte roos,
die door haar ingetomen kracht
menig voorbijganger bekoort
maar, geschrokken door haar vacht,
van haar afwijken, om jaloers
toe te zien hoe de roos haar geuren toont
aan zij die, gedreven door gevoel
haar benaderen en de stekels niet zien
voor bezit en begeer van schoonheid
niet van de pijn afzien
de zwakken, blauw van afgunst
en zichzelf verwijtend,niet,
niet door te hebben gezet
omdat de angst om de pijn
groter was dan de liefde
Als die roos voel ik mij,
voel ik mij enkel,
diepe bodem, hoge drempel!!!
Zwarte roos'90
die door haar ingetomen kracht
menig voorbijganger bekoort
maar, geschrokken door haar vacht,
van haar afwijken, om jaloers
toe te zien hoe de roos haar geuren toont
aan zij die, gedreven door gevoel
haar benaderen en de stekels niet zien
voor bezit en begeer van schoonheid
niet van de pijn afzien
de zwakken, blauw van afgunst
en zichzelf verwijtend,niet,
niet door te hebben gezet
omdat de angst om de pijn
groter was dan de liefde
Als die roos voel ik mij,
voel ik mij enkel,
diepe bodem, hoge drempel!!!
Zwarte roos'90
Reacties op dit gedicht
| hyacint: | Zondag, oktober 22, 2000 00:29 |
| Fraai tuiltje rozen verheimelijkte doornen voor slechts een prikje! grapje, liefs hyacint |
|
| dennis terlouw: | Woensdag, oktober 04, 2000 23:33 |
| Prachtig. Meer kan ik niet zeggen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zwarte roos | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||