Geen lach meer over
Ik ben erachter
Wat ik fout doe
Wat me zo kapot maakt
Hier van word ik zo moe
Ik kan niet meer lachen
Met niemand meer
Ik hou zo geen vrienden meer over
Dat doet zo’n zeer
Maar wat moet ik nu doen?
Er is niks meer over van de echte mij
Hoe kan ik weer lachen
Hoe heb ik weer mensen aan m’n zij?
Ik probeer er achter te komen
Wie ik ben
Hoe ik leef
Wat ik wel en niet ken
Nu weet ik een deel wat me stuk maakt
maar lang nog niet alle delen
Ik heb hier geen zin meer in
Dit gaat me heel erg vervelen
Ik wil niet meer zo leven
In die stress en onzekerheid
Ik heb het wel door nu:
Ik raak mezelf kwijt..
Wat ik fout doe
Wat me zo kapot maakt
Hier van word ik zo moe
Ik kan niet meer lachen
Met niemand meer
Ik hou zo geen vrienden meer over
Dat doet zo’n zeer
Maar wat moet ik nu doen?
Er is niks meer over van de echte mij
Hoe kan ik weer lachen
Hoe heb ik weer mensen aan m’n zij?
Ik probeer er achter te komen
Wie ik ben
Hoe ik leef
Wat ik wel en niet ken
Nu weet ik een deel wat me stuk maakt
maar lang nog niet alle delen
Ik heb hier geen zin meer in
Dit gaat me heel erg vervelen
Ik wil niet meer zo leven
In die stress en onzekerheid
Ik heb het wel door nu:
Ik raak mezelf kwijt..
Reacties op dit gedicht
| dichterbij: | Dinsdag, januari 09, 2007 17:29 |
| ik hoop dat voor jou een ommekeer komt. dit klinkt wel erg triest lieve groet |
|
| ana (stacia): | Dinsdag, januari 09, 2007 17:22 |
| Dit klinkt pijnlijk. Ik wens je beter toe. liefs ana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: SGM | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 09 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||