Spelend Met De Aarde
Spelend Met De Aarde
Terwijl ik zachtjes
De aarde door mijn handen laat gaan
Om een kuiltje te graven
Zodat de plantjes
Die ik voor jullie heb meegebracht
Volop verder kunnen gaan bloeien
Al spelend met de aarde
Zou ik alsmaar
Dieper en dieper willen gaan woelen
De tranen
Die hier ongestoord kunnen vloeien
Ga tegen je praten
En weer
Voel ik je dicht naast me staan
En zoals altijd
Had jij, mij weer verstaan
Zonder schaamte
Huil ik daar de tranen
Van de gemengde gevoelens
Die in mezelf zijn ontstaan
De emoties
Nemen hier vaak de overhand
Op deze plek
Dan de controle
Diep in mijn verstand
Dat moet wel
Anders word ik gek
Liefs Mama
Jet
Terwijl ik zachtjes
De aarde door mijn handen laat gaan
Om een kuiltje te graven
Zodat de plantjes
Die ik voor jullie heb meegebracht
Volop verder kunnen gaan bloeien
Al spelend met de aarde
Zou ik alsmaar
Dieper en dieper willen gaan woelen
De tranen
Die hier ongestoord kunnen vloeien
Ga tegen je praten
En weer
Voel ik je dicht naast me staan
En zoals altijd
Had jij, mij weer verstaan
Zonder schaamte
Huil ik daar de tranen
Van de gemengde gevoelens
Die in mezelf zijn ontstaan
De emoties
Nemen hier vaak de overhand
Op deze plek
Dan de controle
Diep in mijn verstand
Dat moet wel
Anders word ik gek
Liefs Mama
Jet
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, januari 22, 2002 21:50 |
| Plant maar een vergeet-mij-nietje of een ma-de-liefje. |
|
| pramodah: | Dinsdag, januari 22, 2002 15:18 |
| Waarom emoties onderdrukken dat is juist wat ons tot mensen maakt...als je verdrietig bent laat dan je tranen vloeien en als je blij bent lach...... liefs pramodah |
|
| Sheena: | Dinsdag, januari 22, 2002 14:30 |
| Stilzwijgend gelezen, en ieder woord gewogen, gevoel, diep in mijn ziel ... herkenning .... take care, Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jet van keken |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||