Simpele wanhoop
Simpele wanhoop
Zo strelend zacht
masserend rug
waar jij de pijn verwacht
jouw handen ach
die ik steeds voel
waarmee jij mij kunt branden
Hier ligt het rode ruwe
hart nog kloppend
na te zijn gescheurd
uit wat eens was een lijf
en ook de ogen zijn nu dood
de pen sterft langzaam
in ’t verkrampte
van de strijd
en stil blijft het geschrijf
Zo strelend zacht
masserend rug
waar jij de pijn verwacht
heb jij de tong ook uitgerukt
en het karkas, gewild of niet
gezet bij het oud vuil
Jouw handen ach
die ‘k nog steeds voel
waarmee jij mij kunt branden
**********
sunset 11-01-2007
**********
Reacties op dit gedicht
| arie: | Donderdag, januari 11, 2007 20:52 |
| schouder wil ik je bieden evenals warmte in deze koude tijd.... knuff en liefs, arie |
|
| Jan van Dord: | Donderdag, januari 11, 2007 19:05 |
| Weer in die prachtige stijl van je !!! jan |
|
| tineke ebing: | Donderdag, januari 11, 2007 16:31 |
| oei ,dit doet pijn om het te lezen. Niets lijkt voor altijd te zijn al denken wij dat wel, sterkte de komende tijd en bedankt voor je reactie, niet iedereen is zich alles al bewust,maakt niet uit,ben ik gelukkig mee, groeten tineke ebing | |
| cest-moi: | Donderdag, januari 11, 2007 13:45 |
| stilmakend mooi! | |
| M@rcel: | Donderdag, januari 11, 2007 12:28 |
| droef-pijnlijk...en toch weer zo prachtig geschreven Knuffel en een warme omarming voor jou om je te steunen Ingo Liefs M@rcel |
|
| lonely 1: | Donderdag, januari 11, 2007 12:11 |
| zo ongelooflijk pijnlijk droef, liefs en een troostende knuffel, lonely 1 |
|
| hiljaa: | Donderdag, januari 11, 2007 11:14 |
| met pijn in het hart gelezen! knufleifs--hiljaa-- |
|
| _Ria_: | Donderdag, januari 11, 2007 10:21 |
| Droevig toch prachtig verwoord! Liefs |
|
| kriekske: | Donderdag, januari 11, 2007 10:15 |
| treurig ... liefs |
|
| erje: | Donderdag, januari 11, 2007 10:06 |
| dit is wel een erg intriest gedicht sunset hoop niet dat het allemaal in het echt is gebeurd, wens je alle goeds geroeten erje |
|
| remie: | Donderdag, januari 11, 2007 09:42 |
| wat een vreselijk verdriet toon je de laatste tijd ...ik kan je enkel een knuffel geven en hoop dat de pijn snel slijt...liefs remie | |
| Windwhisper: | Donderdag, januari 11, 2007 09:21 |
| Diep slikkend knipper ik mijn tranen weg en dek zachtjes , blijven dromen en dichten Sunset Ingo. Liefs Cobie en ik geef je maar een troostknuffel. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||