kaartjes en herrineringen
die doos
waar ik zo van hou en zo haat
al mijn kaartjes
mijn brieven
ons boekje stond op men kast
drukte ik tegen mij
en traantjes kwamen op
die doos
die men leven veranderde in de zomer
mijn verjaardag,
mijn vader
die me kaartje schreef
kan het toch ook niet wegdoen
die doos
is mijn grootste verdriet,
men haat
die maar groeit
en ik kan er niet tegen doen
kzou wel een tijdje weg willen
weg van alles
ik zal ze wel missen
maar tis beter
gewoon aan het ander eind van de wereld
in de zon
tijd
voor mezelf
en deze keer alleen voor mezelf
egoistisch?
ja maar eens mag dat es
ik ben ook maar mens
dat is al erg genoeg soms
waar ik zo van hou en zo haat
al mijn kaartjes
mijn brieven
ons boekje stond op men kast
drukte ik tegen mij
en traantjes kwamen op
die doos
die men leven veranderde in de zomer
mijn verjaardag,
mijn vader
die me kaartje schreef
kan het toch ook niet wegdoen
die doos
is mijn grootste verdriet,
men haat
die maar groeit
en ik kan er niet tegen doen
kzou wel een tijdje weg willen
weg van alles
ik zal ze wel missen
maar tis beter
gewoon aan het ander eind van de wereld
in de zon
tijd
voor mezelf
en deze keer alleen voor mezelf
egoistisch?
ja maar eens mag dat es
ik ben ook maar mens
dat is al erg genoeg soms
Reacties op dit gedicht
| Ton Rijkers: | Zondag, januari 14, 2007 15:56 |
| Dag lieve Anouch, Ik troost je wel hoor..en ik ben blij dat je er bent..als mens. Een heel lief mensje..dus.. Groetjes, Ton |
|
Over dit gedicht
| Auteur: brokendoll |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||