| gwbuyze: | Zondag, januari 14, 2007 09:18 |
| mooi en naar waarheid geschreven. zo zal het altijd zijn. groetjes liefs xxx henk |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, januari 13, 2007 22:04 |
| mooi neergezet | |
| Fari S. : | Zaterdag, januari 13, 2007 16:01 |
| Heel mooi geschreven lieve moongirl. En bedankt dat je mijn gedicht gelezen hebt en lief op reageerde. liefs, Fari |
|
| jantje maan: | Zaterdag, januari 13, 2007 12:56 |
| eigen kind es steeds zo lief en ze willen steeds groter zijn maar ooit komt de dag ze de deur uit gaan , en dan denk je waren ze nog maar klein mooie verwoord liefs marc |
|
| Obi Wann: | Zaterdag, januari 13, 2007 12:53 |
| mooi, in de spiegel kijken kan wel eens pijn doen en leren loslaten moeten we allemaal. Knuff | |
| erje: | Zaterdag, januari 13, 2007 11:39 |
| ja, ik weet er alles van de kids worden mondiger, maar als je het goed aan pakt is er goed mee te leven, er mag ook wel wat inzitten, toch? liefs erje |
|
| M@rcel: | Zaterdag, januari 13, 2007 11:38 |
| prachtig herkenbaar mooi verwoord en geschreven Liefs M@rcel |
|
| lommert: | Zaterdag, januari 13, 2007 10:06 |
| haha..eigen-wijs..ja die gaan ze fluiten...weet er alles van;) liefs willem |
|
| sunset: | Zaterdag, januari 13, 2007 09:47 |
| Is toch herkenbaar van onze eigen jeugd? Treffend tonend delend. Liefs en knuf, sunset |
|
| hiljaa: | Zaterdag, januari 13, 2007 09:46 |
| het moeilijkste is ze los te laten hé knufleifs--hiljaa-- |
|
| Auteur: moongirl1982 | ||
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||