de reflectie van mijn ziel
In mijn hand weerspiegelt jouw beeltenis,
in mijn ziel weerspiegelt jouw haat,
in mijn hand weerschijnt mijn droevenis,
in mijn ziel weerschijnt het kwaad.
Liefde..gepavoiseerd in alle schijn,
stromende tranen in weemoed gehuld.
op weg...naar een weg geplaveid met pijn,
smekend om wat meer geduld...
De intense wroeging van het bedrogen zijn,
de verslagenheid,de rebelse tirannie van onmacht,
de vlucht met de laatste trein,
zonder lust en kracht.
Het accepteren wordt kreperen,
"Mijn God" help mij te overwinnen!
Gevallen..het verdriet zal mij leren,
dat ik opnieuw moet beginnen.
De wind voert mijn herinneringen mee,
over een oceaan vol woeste golven,
en ik weet...dat die grote grijze zee,
mijn liefde voorgoed heeft verzwolgen.
mijn liefde is in de oceaan verzwolgen
in mijn ziel weerspiegelt jouw haat,
in mijn hand weerschijnt mijn droevenis,
in mijn ziel weerschijnt het kwaad.
Liefde..gepavoiseerd in alle schijn,
stromende tranen in weemoed gehuld.
op weg...naar een weg geplaveid met pijn,
smekend om wat meer geduld...
De intense wroeging van het bedrogen zijn,
de verslagenheid,de rebelse tirannie van onmacht,
de vlucht met de laatste trein,
zonder lust en kracht.
Het accepteren wordt kreperen,
"Mijn God" help mij te overwinnen!
Gevallen..het verdriet zal mij leren,
dat ik opnieuw moet beginnen.
De wind voert mijn herinneringen mee,
over een oceaan vol woeste golven,
en ik weet...dat die grote grijze zee,
mijn liefde voorgoed heeft verzwolgen.
mijn liefde is in de oceaan verzwolgen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jeffry | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||