Als eindeFluisterende wereld, door een web heen verweefd metalles.. Maar je kan dromen, een zucht van zuchten diezomaar kan verdwijnen in het niets. Verdwalend op enneer - Een ademtocht, een woord kan beginnen of kanbeeïndigen. De duisternis is ingevallen. Een tocht doorhet donker, een verlaten weg... Koele golven spoelen over,maar drijven niet meer zomaar weg. Het is 1 van diemomenten waar ik me om heen draai, maar waar ikgeen einde aan kan vinden. De weg is geeïndigd vandaag.
Meisje met het hart*: | Maandag, januari 15, 2007 08:13 |
Mooi schat. Maar het is jouw tijd nog niet om te gaan, weetje. Het mag niet, asjeblieft (W) Houvanjex |
|
Hans Winter: | Zondag, januari 14, 2007 20:36 |
mensen moeten worden, komen tot woorden als hun voortgang stagneert, dan blijft je het zijn, tot een groter drang je toch aanzet door hindernissen heen te gaan. groetje, hans |
|
lommert: | Zondag, januari 14, 2007 20:02 |
soms zo''n chaos in denken;)...indenkend mooi gedicht liefs willem |
|
kapeloeteke: | Zondag, januari 14, 2007 19:38 |
Heel mooi geschreven! Knuffels xxx |
|
Auteur: Roo$je | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 14 januari 2007 | ||
Thema's: |