Ik blijf bij je
Ik blijf bij je.
Warrig kijk je naar me op.
Je hoofd tolt van machteloosheid.
Brandende ogen die niets meer zien.
Je huilde nooit, -zelfs niet toen het donker werd-
Nu lig je als een klein kind in mijn schoot.
De tranen druppelen op mijn trui.
Je kunt mij nu niet op je handen dragen.
Niet mij troosten of bijstaan in moeilijke tijden.
Wat ik heb gezegd ben je in een ogenblik weer vergeten.
Je snapt niet dat ik soms zo bang ben,
eenzaam, woedend, wanhopig,
of dat ik het uit kan schreeuwen van verdriet.
De uren tikken voorbij.
Mijn onrustige hart zwijgt.
Liefdevol streel ik je haren.
Rustig ontwijk ik alle beledigingen.
Begrijpend draag ik je verdriet.
Weerleg je zelfverwijt, op je heldere momenten.
Wees maar stil.
Ooit komt het goed.
Mijn armen zijn veilig om je heen.
Ik zal wachten tot je terugkomt uit de strijd.
Het geeft niet, lief.
Ik red me wel.
Ik blijf bij je.
Altijd.
Reacties op dit gedicht
| goomy: | Woensdag, maart 21, 2007 22:56 |
| ik krijg er kippenvel van, zóveel liefde spreekt hieruit! wordt er even stil van... knuff en liefs |
|
| M@rcel: | Maandag, januari 15, 2007 13:04 |
| liefdevol troost-steunend geschreven heel mooi Liefs M@rcel |
|
| cest-moi: | Maandag, januari 15, 2007 10:53 |
| stilmakend vol liefde!! erg mooi! ma blijf toch ook een beetje aan jezelf denken he?! liefs en een hele warme knuf! |
|
| sunset: | Maandag, januari 15, 2007 10:10 |
| Liefdevol troostend, steunend overgebracht. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: A-live | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||