Toch blijf ik hopen
ondanks alles wat wij hadden
liet ik je gaan
dankzij de liefde die wij beleefden
liet ik een traan
het was zo fijn
ben blij dat ik je heb leren kennen
mocht niet zo zijn
om meer te krijgen
dan elkaar af en toe verwennen
die nachten waren warm
heb ze diep intens beleefd
maar zonder houden van
voelde ik me zo arm
toch ben ik blij
dat ik met je heb geleefd
liet je lopen
liet je gaan
toch blijf ik hopen
wederom
valt er een traan
liet ik je gaan
dankzij de liefde die wij beleefden
liet ik een traan
het was zo fijn
ben blij dat ik je heb leren kennen
mocht niet zo zijn
om meer te krijgen
dan elkaar af en toe verwennen
die nachten waren warm
heb ze diep intens beleefd
maar zonder houden van
voelde ik me zo arm
toch ben ik blij
dat ik met je heb geleefd
liet je lopen
liet je gaan
toch blijf ik hopen
wederom
valt er een traan
Reacties op dit gedicht
| kleinmeisje: | Maandag, januari 15, 2007 20:40 |
| droevig,mooi geschreven.sterkte.liefs | |
| micina: | Maandag, januari 15, 2007 20:30 |
| zo mooi en herkenbaar geschreven |
|
| mobar: | Maandag, januari 15, 2007 19:14 |
| Sterkte. | |
| Br0kEn: | Maandag, januari 15, 2007 18:02 |
| ik hoop echt dat alles in orde komt sterkte en een dikke knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||